Pejam celik pejam celik..

Pejam celik pejam celik dah 3 minggu saya di sekolah baru. Rasanya saya dah banyak belajar tentang sekolah ini tapi rupa-rupanya masih banyak yang saya belum tahu tentang sekolah ini. Nampaknya setakat ini saya kena berubah hampir 300 darjah berbanding dengan sekolah lama. Hehe, apa yang berubah tu..

Sekarang ialah musim ujian (Ujian Selaras 1). Iee saya ni kena jadi s/u pep dalaman pula, benda yang tak pernah saya buat (dan nak buat, tu la nak jadi cekgu cabuk sangat). Tapi syukur sebab su pep lama banyak tolong. Eh promo pulak, orang dah lama jadi su pep pun tak bising. Sebenarnya yang saya nak cerita di sini ialah tentang pelajar-pelajar saya ni. Perkara ini mungkin aneh dan baru bagi saya tapi saya rasa fenomena ini berlaku di kebanyakan sekolah lain, mungkin boleh jadi buah pemikiran kepada ibu bapa atau masyarakat pembaca sekalian, gambaran anak-anak, adik-adik kalian di sekolah biasa.

Sebelum ini jika saya masuk kelas untuk P&P biasa, pelajar tidak ramai, tapi tiba-tiba saya nampak pelajar yang tak pernah saya nampak sebelum ini. Hehe, ada juga yang datang sekolah semasa hari ujian saja. (Huh, masa exam betul pun ada yang tak datang). Untuk pelajar tingkatan 5, saya sudah beritahu awal-awal ada dua bahagian, soalan objektif dan soalan esei. Apabila saya meninjau-ninjau, ada pelajar yang langsung tidak jawab kertas esei, lelap-lelap lagi. Saya tegur, "tak bawak kertas cikgu" "pinjam kawan sebelah, besok ganti balik". Ingat dah setel, rupa-rupanya ada lagi pelajar lain yang hantar kertas ojektif sahaja... Dah minda saya giat berfikir, macam mana saya nak handle masalah ini, sebab saya biasa lihat pelajar sekolah lama saya berpeluh-peluh setiap kali menjawab soalan esei (tak sempat pandang kiri kanan), ai, pelajar sini berpeluh-peluh tidak jawab soalan esei...masya Allah... seperti biasa saya pun sms mentor saya, katanya "jika kita berjaya di sini, bermakna kita hebat dalam P&P kita" erm betul. Mengajar, mendidik orang yang nak belajar jauh lebih mudah daripada mengajar/ mendidik orang yang tidak mahu belajar.

Sebelum ini, saya ada masuk tingkatan 1, subjek KH. Saya suruh keluarkan buku. "Buku tak ada cikgu", "buku nota?" , "pun tak ada" Saya suruh duduk diam-diam tapi nama nak diam jangan harap, berjalan situ sini lagi. Kalau kita ada gangguan suara seperti sakit tekak atau batuk, hah masalah besarlah tu. Budak-budak perempuan pula nampak tekun menyalin nota. 'Bila saya hampir, rupa-rupanya menyalin nota subjek lain daripada buku kawan. Hrm, serta merta darah menyirap, nyaris-nyaris nak bertukar menjadi Hulk..! Selepas mereka keluar, saya ke bengkel KH sebelah, konon nak mengadu pada Kak As. "Akak pada awal dulu buat garang, tapi sekejap aja mereka takut.." Semasa kami bersembang tu dua tiga pelajar sempat ambil kikir main-main pedang lagi..

Sambung cerita musim ujian. Masa itu saya kena kelas ganti tingkatan 5 lanskap dan seni reka tanda. Mereka sambil jawab ujian sambil bersembang. Saya duduk di bangku paling belakang dan memerhati mereka. Pelajar tingkatan 5 masih boleh duduk diam sebab rasa segan jika diperhati, tapi, pelajar tingkatan 4 dll..hehe (sambil perhati sambil termenung, berfikir masa depan mereka). "Cikgu, ada seorang budak nak jadi anak angkat cikgu, tu dia" "Kesihan dia cikgu, dia tak ada mak" huh macam-macam la budak ni "bak durian sebijik" jawab cikgu (yang mata duitan hehe saja nak sakat budak tu).

Itulah gambaran awal tentang pelajar saya, walaupun itu hanya sebahagian kecil. "Di mana bumi dipijak, di situ langit dijunjung. Semoga Allah sentiasa memberi panduan dan tunjuk ajar kepada saya. Walaupun saya berbadan kecil, bersuara'lemak merdu', saya pasti ada jalan untuk menjadikan subjek saya diambil berat oleh pelajar saya. "Do the best and Allah will do the rest!"
Saya akan menjadikan cabaran di sini sebagai suatu tugasan yang menyeronokkan,Insya Allah.

(menjadi guru merupakan karier yang best, mencabar minda, dapat berkongsi/menyampai ilmu dan maklumat, cuma tidak sesuai untuk sesiapa yang berdarah tinggi atau lemah jantung..)

"Rabbi zidni ilman, warzuqni fahman"